Vertrek vanuit station Hardinxveld-Giessendam.
Over deze route zijn wij later met een uitermate vaardige buschauffeur teruggereden.
Het resultaat van Bonsai techniek, maar dan in het groot.
En nu de polder in.
De Betuwelijn over. Let op de verroeste rails.
Vanaf hier geen last meer van auto's.
Een zorgvuldig afgebakend paadje om een molen heen.
Deze welbespraakte boer wist ons te vertellen dat er vorige week zowaar een trein langs gekomen was. Door de nodige grondverkavelingen is voorkomen dat de boeren in deze regio niet dagelijks de, voorlopige veilige, Betuwespoorlijn moeten oversteken.
Wij lopen onder een kruispunt van hoogspanningslijnen door.
De familie Polderzwaan: Pa, harem en jong.
Het platte landschap is hier een stuk mooier dan de braakliggende kleigronden van Groningen (laatste etappe Pieterpad).
Nog een van de vele molens die het landschap sieren. Deze antieke molens doen vaak nog dienst om de polders droog te malen.
In tweeëneenhalf uur de 10 km naar Bleskensgraaf afgelegd.
Nu werd het dan zo langzamerhand tijd om van de benen te gaan.
Een kilometer of acht over de graspollen bunken.
Hier was Bert het graspollenbunken zat. Een kilometer graspollen afgesneden om het asfalt op te slaan naar Groot Ammers.
In Groot Ammers een tot huiskamer omgebouwde loods binnengelopen om een versgerookte paling te fileren en verschalken. Eerst recht langs de rug insnijden en dan voorzichtig de twee filés van de graat drukken.
Vervolgens het vlees van het vel lepelen. De instructies kregen wij van de dame, de huidige patron, rechts in beeld. Opa zorgde vroeger voor de vangst.
Nog nooit zo van een gerookte paling genoten. Bert knabbelt de laatste stukjes vlees van de graat.
De balie alwaar je voor € 22,00 de kilo een doos gerookte paling kunt kopen.
De waakhond is op dieet. Het enige lichaamsdeel dat nog in beweging komt is de kwispelende staart.
Verboden voor onbevoegden! Gezien de roodwitte band om de paal achten wij ons bevoegd om hier langs de Lek te lopen.
Een bezet ooievaarsnest met een wonder van de architectuur in de achtergrond.
De Lek is goed bevaren.
Bert maakt flink tempo over dit dijkje richting Nieuwpoort.
Om 17u21 bij Nieuwpoort aangekomen. A'dam is nog 83 km lopen.
Een half uur later rijden wij over de busbaan voorbij een file voor Gorinchem. Nieuwpoort - Hardinxveld bleek maar 3 kwartier bussen en een beetje wachten te zijn.
Het avondeten in de hotelkamer in Lekkerkerk: Broodje Paté, een slaatje en drie-en-een-halve fles wijn.
Eerste etappe van een Pelgrimspaddriedaagse door het Groene Hart.
's Morgens om 8 uur vanuit Houthalen vertrokken om met een noodzakelijk minimum aan file een kleine twee uur later in Hardinxveld-Giessendam aan te komen. Nog even ontbeten en op stap gegaan via het station.
Het landschap en het bijpassende weer was goed te genieten. Wij zijn onderweg, langs de Betuwelijn, een tevreden boer tegengekomen. Toch wel een uniek verschijnsel!
Iets wat wij eigenlijk nooit doen: één kilometer door de wei afgesneden. Na 8 km lang balanceren over graspollen vonden wij het wel mooi geweest en hebben wij het asfalt gekozen direct naar Groot Ammers.
Aldaar aangekomen wachtte ons een unieke gastronomische ervaring. Vers gerookte paling doorgespoeld met een dubbele Leffe.
Vertrek: Om 10u33 vanuit Hardinxveld.
Lunch: Boterham met ham. Brioches toe.
Tea: Gerookte paling en Dubbele Leffe.
Aankomst in Nieuwpoort om 17u20
Routeverkorting: -1 km
Afstand: 24,5 km. Tijd: 5 uur.
Systeem: Naar startpunt in Hardinxveld met auto, terugbussen vanuit Nieuwpoort en naar Hotel De Witte Wilg in Lekkerkerk rijden om te overnachten voor de volgende etappe.
Aperitief: Wijn en maaltijd in De Witte Wilg (Best Western).